Popover. Yorkshire pudding. Dutch baby

Cudownie pachnące… Z wierzchu ultrachrupiące, lekkie i delikatne. W środku –  przyjemnie wilgotne, kremowo-mięsiste, podobne teksturą do ciasta ptysiowego.  Każda z nazw w tytule pasuje do dzisiejszego przepisu. Każda oznacza dokładnie to samo – omlet/ciastko/bułkę z ciasta składającego się z mąki, mleka, tłuszczu i jajek. Podawane na słodko – jak u mnie na śniadanie, z powidłami, lub wytrawnie – jako dodatek do sosu, mięsa, pieczeni.

Zapisz

W Anglii znajdziecie je pod nazwą Yorkshire pudding – podawane są do sosu i świątecznej pieczeni, na Bożonarodzeniową kolację. Mają nawet swoje święto  w pierwszą niedzielę lutego. Na wschód  Stanów Zjednoczonych, do Nowej Anglii, dopłynęły razem z emigrantami z Królestwa Wielkiej Brytanii  – i tam zostały popoversami – bo wyskakują swoim jestestwem ponad foremkę.  A Dutch babies nie mają nic wspólnego z Holendrami – Dutch baby (ale też Bismarck) to to samo ciasto, ale pieczone w postaci jednego, dużego naleśnika, najczęściej (i najwygodniej) w żeliwnej patelni. A czemu Dutch? Bo powstały w Pensylwanii, stanie w którym znakomita część imigrantów mówiła po niemiecku – a Dutch to skrócone do wygodnej i łatwiej wymawialnej formy „Deitsch”. I tak oto niemiecki naleśnik został chcąc nie chcąc naleśnikiem holenderskim.

Nie ma z nimi wiele pracy – ale ważny jest sposób ich pieczenia. Oryginalnie piecze się je w wysokich foremkach, głównie po to żeby ciasto utworzyło w środku jak największy pusty komin, a z wierzchu było przypieczone i chrupiące. To samo da się uzyskać w klasycznej, metalowej formie do muffinek – nie próbujcie tego z foremkami papierowymi czy silikonowymi – nie wyjdzie. Forma musi przewodzić ciepło i musi się mocno nagrzewać.

Wbijamy do miski jajka i wszystkie, razem z odrobiną soli, ubijamy kilka minut, aż dokładnie się wymieszają i lekko spienią. Wlewamy mleko i łyżkę tłuszczu, miksujemy  z jajkami. Wsypujemy przesianą mąkę i całość bardzo dokładnie miksujemy, nie może być żadnych grudek. Ciasto przelewamy do naczynia z dzióbkiem, żeby łatwiej móc je wlać do formy.

Rozgrzewamy piekarnik do 200⁰C, grzanie góra-dół i dodatkowo termoobieg. Szykujemy metalową foremkę do muffinek. Wstawiamy ją na 5-7 minut do nagrzanego piekarnika żeby sama też się nagrzała. Wyjmujemy formę na blat, gniazda w foremce smarujemy pozostałym tłuszczem, najlepiej pędzlem ale jeśli macie butelkę z atomizerem sprawdzi się jeszcze lepiej.

Wlewamy  ciasto mniej więcej do połowy- dwóch trzecich wysokości foremek – urośnie. Wstawiamy formę z ciastem do piekarnika i pieczemy 15 minut w 200⁰C z termoobiegiem i pod żadnym pozorem nie otwieramy piekarnika! Po 15 minutach zmniejszamy temperaturę do 175⁰C (termoobieg można, ale nie trzeba zostawiać) i pieczemy jeszcze 20 minut.

Jemy od razu – im bardziej gorące tym bardziej chrupiące. Z czasem stają się miękkie. Można posypać je  cukrem pudrem z wanilią i cynamonem. Albo podać z melasą, ulubionym słodkim syropem, powidłami  czy dżemem.

Zapisz