Domowa peklowana szynka wieprzowa na dwa sposoby – gotowana lub parzona

Ta domowa wędlina łączy w sobie dwa podstawowe sposoby peklowania – na sucho (w przyprawach nadających smak) i na mokro (w solance z solą peklującą). Z powodzeniem zastąpi każdą sklepową wędlinę. Powiem Wam od razu, że znika z lodówki w trymiga, więc najlepiej od razu naszykować dwie szynki.

Wybierzcie zwartą, jak najbardziej monolityczną i najładniejszą szynkę, jaką znajdziecie u rzeźnika. W domu oczyśćcie ją z ewentualnych kawałeczków tłuszczu, odstających skrawków. Wszystkie przyprawy do suchej wcierki tłuczemy razem jak najdrobniej w moździerzu. Nacieramy nimi szynkę i wkładamy ją do ciasnego naczynia – najlepiej szklanego, kamionkowego, od biedy plastikowego. Do peklowania nie wolno używać naczyń stalowych i aluminiowych. Szynkę natartą na sucho przyprawami wkładamy na 24 godziny na najniższą półkę do lodówki.

Po tym wstępnym przygotowaniu szynkę zalewamy solanką z solą peklującą. Peklowanie sprawia, że mięso szybciej kruszeje, traci wodę, a przede wszystkim – jest zakonserwowane i zachowuje swój ładny, różowy kolor. Bez peklowania szynka po ugotowaniu byłaby brudno-szara i mało apetyczna. Ważne jest, by do peklowania na mokro używać jak najmniejszej możliwej ilości wody – mięso do peklowania powinno być w naczyniu ułożone ściśle i nie może pływać w solance.

Peklowanie ma swój początek w najstarszym sposobie konserwowania żywności – soleniu jej. Sól peklująca to sól z dodatkiem nitrytu – azotynu sodu (oznaczenie na opakowaniach wędlin i produktów mięsopochodnych E250). Azot jest pierwiastkiem występującym w przyrodzie naturalnie – szczególnie dużo go w zielonych warzywach, np. szpinaku, jarmużu czy burakach liściastych. Azotyn sodu zapewnia surowemu mięsu stabilność mikrobiologiczną – ciężko doszukać się w tak zakonserwowanej wędlinie botulin, czyli jadu kiełbasianego.

Przygotowujemy roztwór wodny soli peklującej . Ja użyłam klasycznej soli peklującej firmy Appetita- to sól z dodatkiem 0,6% azotynu sodu. Opakowanie zawiera 50g soli, wystarczy na przygotowanie 1,5-2kg mięsa. Całe opakowanie rozpuszczamy w 0,5 litra przegotowanej gorącej wody, następnie studzimy roztwór. Nie pijcie i nie próbujcie tej solanki, nie peklujemy sobie przełyku. Jeśli użyjecie proporcji 50g tej soli i 0,5 litra wody, możecie być pewni rezultatu i niczego już sprawdzać nie trzeba 😉

Szynkę ułożoną w naczyniu na chwilkę podnosimy, żeby zalewa dostała się na spód, a potem obniżamy i ciasno w naczyniu układamy. Szynka powinna być całkowicie zanurzona, nic nie może wystawać ponad poziom solanki. Dlatego wybierzcie jak najciaśniejsze naczynie, a mięso w nim dodatkowo obciążcie np. czystym słoikiem wypełnionym wodą. Tak naszykowaną szynkę ponownie umieszczamy na najniższej półce w lodówce, na najmniej 7 dni do nawet 1,5 tygodnia. Pamiętajcie o tym, że szynkę co jakieś 24 godziny należy obrócić, żeby równo przenikała solanką i za każdym razem ponownie należy ją dociążyć. Przy dłuższym czasie peklowania zalewa może zacząć robić się szara i galaretowata. Nie znaczy to że się psuje, zachodzą w niej procesy chemiczne. Można wtedy zlać całą solankę znad mięsa, a mięso zalać na świeżo rozrobioną porcją soli peklującej.

OPCJA TURBO- czyli w pośpiechu
UWAGA! Jeśli macie specjalną strzykawkę do ostrzykiwania mięs lub nawet zwykłą, apteczną strzykawkę z grubszą igłą (rozmiar 1,5-3mm), możecie szynkę dodatkowo ostrzyknąć solanką od środka. Do strzykawki nabieramy porcję przygotowanego roztworu, igłę wprowadzamy do mięsa i w równych odstępach, na jednakową głębokość wstrzykujemy roztwór peklosoli w szynkę. Tak przygotowana będzie bardziej równomierna w kolorze, szybciej zakonserwowana i możemy ją śmiało gotować już po 5-7 dniach.

Szynkę już po zapeklowaniu płuczemy pod bieżącą wodą i wkładamy do specjalnego rękawa masarskiego, który nada jej odpowiednią formę lub ciasno obwiązujemy bawełnianym, białym sznurkiem.

Możemy teraz szynkę skończyć na dwa sposoby:
I SPOSÓB – SZYBCIEJ

Przekładamy szynkę do garnka w którym będziemy ją gotować – gotowanie najlepiej zaplanować sobie na wieczór, przez noc szynka w wywarze wystygnie. Na każdy kilogram mięsa potrzebujemy 50 minut gotowania – jeśli gotujemy szynkę o wadze 1,5 kg łatwo policzyć, że potrzebny czas obróbki cieplnej to 75 minut. Wkładamy do garnka wszystkie składniki – cebulę obieramy i kroimy na pół, ząbki czosnku obieramy, przyprawy można lekko zmiażdżyć – i zalewamy szynkę zimną wodą ponad poziom mięsa. Na małym ogniu doprowadzamy całość do wrzenia, przykrywamy i gotujemy wymagany czas. Wyłączamy gaz, studzimy szynkę przez noc, rano ją osuszamy i wkładamy do lodówki.

II SPOSÓB – PARZENIE NA DWA RAZY – smaczniej

Gotujemy wodę (tyle wody by zakryła szynkę) z podanymi składnikami naszykowanymi jak wyżej. Wkładamy obwiązaną szynkę, czekamy aż woda ponownie zawrze, przykrywamy garnek pokrywką i gotujemy mięso 8 minut. Wyłączamy gaz. Zostawiamy mięso w zalewie do całkowitego ostygnięcia, można przez noc. W tej samej zalewie, po ostygnięciu, szynkę zagotowujemy ponownie i gotujemy ją kolejne 8 minut pod przykryciem. Znowu wyłączamy gaz, szynkę zostawiamy w zalewie aż kompletnie wystygnie. Osuszamy i wkładamy do lodówki.